خوشا آن که خود را خوار انگاشت ، و کسبى پاکیزه داشت ، و نهادش را از بدى بپرداخت ، و خوى خود را نیکو ساخت و زیادت مالش را بخشید و زبان را از فزون گویى درکشید ، و شرّ خود را به مردم نرساند و سنّت او را کافى بود ، و خود را به بدعت منسوب نگرداند . [ مى‏گویم بعضى این فقره و آن را که پیش از آن است به رسول خدا ( ص ) نسبت داده‏اند . ] [نهج البلاغه]

مطالب زیر توسط      نوشته شده است!

تاسیس
دوستان عزیز سلام.امیدوارم که خوب باشید.من امروز این بلاگ را باز کردم و  از امروز در این بلاگ در خدمت شما دوستان خوبم هستم.باشد که با کمکهای شما بتونم مطالب خوبی را بنویسم.
	نظرات شما ()

تعداد   48368   بازدید